بطور کلی در شرایط آب و هوایی سرد برای جلوگیری از تشکیل یخ در دهانه ورودی کمپرسور و IGV (بدلیل افت دمای هوا، منتج شده از افت فشار و افزایش سرعت) از سیستم آنتی آیسینگ استفاده می کنند.

تشکیل یخ در این ناحیه به پارامترهای مختلفی از جمله دمای محیط، رطوبت نسبی محیط، سرعت جریان هوا و دمای سطح فلز محل تشکیل بستگی دارد. یخ زدگی در سیستم ورودی می تواند به دو دلیل صورت می گیرد: 1- وجود ذرات آب به صورت مایع یا جامد در محیط مانند برف، تگرگ، باران های یخ زده 2- کندانس بخار موجود در هوا در مسیر ورودی به دلیل افزایش سرعت و کاهش دما.

در توربین های گازی به دلیل وجود هود و فیلتر در مسیر ورودی هوا، عامل اول چندان برای توربین خطرناک نبوده و قابل پیشگیری و حذف است. اما کندانس آب پس از سیستم فیلتراسیون و در دهانه ورودی کمپرسور و IGV به دلیل سرعت گیری جریان، غیرقابل پیشگیری است و چنانچه از وقوع آن جلوگیری نشود باعث کاهش سطح مقطع جریان ورودی و در نتیجه افزایش سرعت جریان و یخ زدگی و کاهش توان و افزایش احتمال سرج و آسیب دیدگی پره های کمپرسور شود.

یکی از روش های جلوگیری از یخ زدگی مسیر ورودی هوای کمپرسور استفاده از هوای داغ و فشرده طبقات میانی کمپرسور می باشد. استفاده از این هوای فشرده به دلیل درجه حرارت بالا (در حدود 350 درجه سانتیگراد) و عدم تاثیر در میزان رطوبت مطلق هوای ورودی و میزان هزینه پایین سرمایه گذاری و کنترل پذیری آسان آن باعث شده است که یکی از گزینه های اصلی برای سیستم آنتی آیسینگ باشد ولی بزرگترین عیب آن، کاهش توان خروجی توربین به میزان 2 تا 5 درصد می باشد.

روش دوم، گرمایش هوای ورودی با استفاده از گاز داغ خروجی توربین است. در این روش مقداری از دود خروجی توربین را با هوای سرد ورودی کمپرسور مخلوط می‌کنند. در این روش، وجود رطوبت و آلاینده‌های حاصل از احتراق، در گاز خروجی توربین، باعث ایجاد رسوب و مشکلات مختلف در کمپرسور می شود ولی کمترین اثر را در بازده توربین دارد همچنین در این روش به دلیل فشار پایین دود خروجی، از توربین امکان انتقال آن به ورودی کمپرسور دشوار است و به دلیل وجود رطوبت در گاز خروجی، در نواحی خیلی سرد قابل استفاده نیست.

روش سوم، استفاده از یک مبدل بازیاب حرارتی در مسیر خروجی دود توربین و گرمایش هوای ورودی کمپرسور است. در این روش، هوا پس از فیلترها وارد یک فن شده و با فشار آن از میان مبدل نصب شده در انتهای توربین عبور و باعث گرم شدن و بالا رفتن دمای هوای ورودی کمپرسور می‌شود. البته روش‌های دیگری مانند نصب بویلر بازیاب حرارتی و عبور آب داغ از مبدل برای گرمایش هوا و استفاده از گرم‌کن‌های الکتریکی نیز برای گرمایش هوا امکان‌پذیر است.

روش‌های شیمیایی نیز مانند استفاده از مخلوط اتیلن گلیکول با الکل و پاشش آن در مسیر ورودی نیز ممکن است استفاده شوند که به دلیل نقطه اشتعال پایین و ایمنی، به ندرت از روش‌های شیمیایی استفاده می‌گردد.

لازم به ذکر است شرایط شروع عملکرد سیستم‌های آنتی‌آیسینگ بستگی به طراحی توربین (مانند افت فشار در هوای ورودی توربین)، و شرایط محیطی داشته و هر سازنده در سیستم کنترل خود محدودیت متناسب با ماشین خود را اعمال می‌کند. به عنوان مثال شرکت زیمنس محدوده دمایی بین ۵ ± درجه سانتی‌گراد و رطوبت بالای ۶۰ درصد را برای محدوده عملکرد سیستم آنتی‌آیسینگ خود اعلام نموده است.

در دماهای پایین به دلیل متبلور شدن سریع قطرات آب و کاهش چسندگی آن، احتمال تشکیل یخ در مسیر ورودی به کمپرسور از بین می رود لذا دد دماهای پایین تر از منهای پنج درجه سانتیگراد سیستم آنتی آیسینگ خارج می باشد شایان ذکر است برای توربین های V94.2 رطوبت بالای 60درصد که یکی از شروط استارت سیستم آنتی آیسینگ می باشد تا اندازه ای محافظه کارانه می باشد و امکان بالا بردن محدوده عملکرد تا رطوبت 76 درصد در دست بررسی می باشد.